Ο γολγοθάς της Jane Eyre ξεκίνησε πολύ νωρίς, όταν μετά το θάνατο των γονιών της αναγκαστικά έμεινε με τον ξιπασμένο ξάδελφό της και την άκαρδη θεία της. Εκείνη φρόντισε γρήγορα να ξεφορτωθεί τη μικρή Jane, στέλνοντάς την σε ένα από τα πιο αυστηρά, καθολικά οικοτροφεία της εποχής. Χρόνια μετά, η Jane Eyre βρίσκει την πρώτη της δουλειά ως γκουβερνάντα περνώντας το κατώφλι της έπαυλης των Rochester, για να αναμετρηθεί για πρώτη φορά με τον έρωτα.
Μια γυναίκα σύμβολο μιας εποχής, μα και κάθε εποχής. Η ισότητα, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη και η αυτοδιάθεση, ακόμη και σήμερα, δεν αποτελούν έννοιες κοινωνικά αυτονόητες για τη γυναικεία φύση, και δεν μιλάμε, βέβαια, μόνο για εκείνες τις εξωτικές, μακρινές χώρες, αλλά και για τις υπεραναπτυγμένες δυτικές, όπου η υποκρισία κρύβει ωμή ψυχολογική και σωματική βία. Δεν είναι καθόλου, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός πως η συγκεκριμένη ηρωίδα έχει επιλεχθεί αμέτρητες φορές από τον 19ο αιώνα – όταν εκδόθηκε η νουβέλα της Brontë – και έπειτα, για κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές. Εδώ, μετά από τόσα ταξίδια στο χρόνο, καταφέρνει να βρει την ιδανικότερη ενσάρκωσή της: μια Mia Wasikowska που αποφασίζει για πρώτη φορά να πετάξει από πάνω της εκείνο το ημιδιαφανές πέπλο, που την έβγαζε πάντα εκτός από το οπτικό μας πεδίο, για να αφήσει να φανεί ένα ώριμο θηλυκό γεμάτο γνήσιο δυναμισμό και αδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια.
Αν η ακαδημαϊκή προσέγγιση, η πραγματικά υπέροχη φωτογραφία και η μελαγχολική gothic ατμόσφαιρα, είχαν λίγη από την (βραβευμένη στο Sundance) τόλμη που είχε δείξει ο Fukunaga στο Sin Nombre του στα 2009, τώρα θα μιλούσαμε για μια έξοχη ταινία. Δυστυχώς όμως, ο σκηνοθέτης αποφασίζει να βάλει μετρημένα ξύλα στη φωτιά και να διηγηθεί την ιστορία χαμηλόφωνα, κατευνάζοντας πολλές στιγμές την αμφισημία των χαρακτήρων μαζί με την μεγαλειώδη τραγικότητα που αυτή φέρει. Επιμένει στο ρεαλισμό και γεμάτος ευαισθησία και τρυφερότητα τελικά επιτυγχάνει τη φυσική αγριότητα και την ατέλειωτη μοναξιά που περιβάλλει ασφυκτικά μια γυναίκα αποφασισμένη να ακολουθεί το ελεύθερο πνεύμα της και να σώζει μόνη της τον εαυτό της, ακόμη και όταν το πρώτο ρίγος στην καρδιά και το κορμί εμφανίζεται δύσκολο, επικίνδυνο και απρόσιτο. Μέχρι εκεί. Τα ηλεκτροφόρα μάτια του Rochester (Fassbender) σε εμπρηστική ετοιμότητα εντοπίζουν μέσα στην παγωμάρα αυτού του κόσμου το αντίπαλο πάθος της Jane Eyre, αλλά ποτέ η πυρκαγιά δεν παίρνει τις διαστάσεις που της αξίζουν. Για λίγο μόνο συγκινεί και ύστερα τίθεται υπό βιαστικό έλεγχο.